Bugün doğum günüm.

Dünyada 31 sene yaşamış bulunuyorum , az mı çok mu bilemem.
Kim ne derse desin zamanı ölçmek mümkün değil.
Hayat ölçülmüyor.

Gözlerim neler gördü...
Bildiklerimi bir halt sandığım zamanlardan geçtim.
''asla''larımın , ''hep'' ve ''hiç''lerimle bir olup kaderimi tayin ettiğini ve sözde güzel duran o heybetli kelimelerin hayatta hiçbir işe yaramadıklarını bilemezdim.

''elbette''li , ''kimbilir''li , ''olabilir''li , ''anlıyorum''lu yeni zamanlardayım şimdi.

Saçımda nihayet beyazlar.

Büyük sözlerin anlamsızlığına kadeh kaldırıyorum!
Kendimden beklediğim onca şeye!

Gençken zamanın deniz gibi kıyılarımda ve hazır beni beklediğine emindim.
Hayat gelecekte bir gün çok kolaylaşacaktı,
sanıyordum
ömrün böyle bir şey olmadığını anladım şimdi
her dakikası için büyük mücadele veriyorsun ve hayatındaki her boktan şey sen oraya çizdiğin için var.

Şimdi sadece ''sezi gibi'' olmanın, gücümün ve güçsüzlüğümün farkında olarak daha naif, daha kadın ve daha sakin akıyorum denebilir.
Aykırı ırmakların sularında yıkandım... geçti...
şimdi kabulleniş ve kendimden dışarı çıkma zamanı
''uyum''un sularından geçiyorum , taşlarım yuvarlanıyor...

hayat sana teşekkür ederim

müzik , şiirler, çocuklar, annem, dostlarım, sakızlı muhallebi, deniz, çam ağaçları, çiçekler, kediler ve yağmurdan sonra açan güneş için

iyi ki doğdum...