Koynumda çaresiz bir kurt uluyor

Selaları dinliyorum

Mermerlerde gözüm

Adım yok adım yok

Kendi ölümü arıyorum

Yapılması gerekeni yapmak adına

Kollarında kanayan birini nasıl bırakıp gidebilirsin

İki kadeh, iki şiir, iki çığlık korkusuna

Rüyalarını kimseye anlatmamalısın!

Bir kuş bulup gözlerinin içinde

Sabaha kalmaz sustururlar

Sessizce kırılan, sendeleyen bir şey

Satır aralarında

Kış başlıyor

Çay içelim birlikte sabahlarında

Üşümeler, kış elbiseleri, uzun yağmurlar başlıyor

Yakama taktığın çiçeğe

Başımı eğip bakmıyorum

Bıraktığın evlere, denizlere, beyaz örtüsüne şu masanın

Bu yatağın ayak ucunda bir heykel gibi kıpırtısız

Bekleyen kim

Kımıldamadan, ah etmeden

Bir taş köprü gibi iki boşluğun arasını tutan

Kimin ölüsü

Şimdi tel tel kendi saçlarını yolan

Başımı eğip bakmıyorum

Göğsümün orta yeri kan

Kırılan bardaklara

İçimin gümbürtüsüne

Aşk kimle ne konuştuysa

Yalan!

Dünyayı şu kiraz ağacının üstünden bir kere daha izlemek için
Neler vermezdim!

Senin dallarında kalmak için

Kırılmadan , kurumadan, senin gövdene saklanarak

Kaç şimdi arkasında ayna olan kapılardan!