23 Mar 2010

Ö. Asaf

Şimdi ben neden mi güler?
Şimdi ben bir başka bana,
bir başka şimdi'den baktığımdandır..
Şimdi bu müzik neye çalmakta,
ne var ona böylesine dalmakta?
Uçurumlarla dağlar birbirinden çıkmadır.

Ne olacak şimdi, ne olmuşdu?
Komşuda yangın çıkmışdı,
Sönmüştu, külleri uçuşmuşdu, başıma yağmışdı.
Bu çizgiler, bu aklar, o ani yangınından kalmadır,
Ne olduysa için-için ve neler de olmadıysa,
Hiçbir zaman demedimdi bir hiç için.
O konak asıl şimdi yanmaktadır.

Hiç yorum yok: