Bilmek ne işime yarayacak bilemiyorum. Gelmeyeceğini, üstelik avcumun içi gibi biliyorum. Eminim zamanın imkansızlığından. Güçsüz dokunsan bin parçaya dağılıverecek bir şey zaman. "Zaman" öyle kifayetsiz bir şey ki seni tutup getiremez, geriye dönemez "saat" bekleyemez bile. Aşkın bir mucize olmadığı ortada. Aşk sevgilinin saçlarını okşamaktan, "ayrılırsak ölürüm" demelerden, verilen sözlerden ve gözyaşından bir şey. Biliyorum onu da bunu da hepsini de. Insan ölüyorsa da saklı tutuyor bir umudu ışte. Kıyılarım sımsıkı tutunmuş bir mavi ihtimaline bekliyor, sense içimde gemilersin geçip giden siyah ve imkansız.