20 Şub 2010
Bu şiir bir imkan. Binip git sözlerin eskimişliğine. Yorgun, diz çökmüş zamanın üstüne basarak bir aşk sonrasına geçebilir ve unutabilirsin. Mümkündür unutmak. Yeni hikayeler anlatabilir , onlara inanabilir ve yüksek sesle gülebilirsin. Sevgim seni bırakıyor. Kıvrılıp git şimdi. Bu şiir bir suskunluk ve artık konuşmayacak.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Yaaa hep acı hep umutsuzluk ve ilişki manyaa olduk sayenizde...Akşam yemeğinde ne yiyorsunuz allaaşkına ??:=)))
içimden böyle geliyor arkadaşım bu ara yazmayayım mı? Başka şeyler mi yazayım? Onu da yazarım. Içimden gelince. Şimdilik elimden bu kadarı geldi.
içimden böyle geliyor arkadaşım bu ara yazmayayım mı? Başka şeyler mi yazayım? Onu da yazarım. Içimden gelince. Şimdilik elimden bu kadarı geldi.
Estaafurullah,ne haddimize,hayır müptela olduk,verdik kendimizi blogunuza,ne çıkacak bu akşam diyip merakla ,yazılarınızı okuyunca şişe açmaktan siroz olup gidicez,başka bişey değil:=))
Haa bu arada akşam yemeğini acılı seviyorsunuz galiba dye sormuştum..=))))
Yorum Gönder