Dünyanın sonu gelse....
en son kimin elini tutmak isterdiniz?

En son neyi görmek isterdi gözleriniz?
ölmeden önce tek bir şarkı dinleme hakkınız olsaydı?
Hangi şarkıyı seçerdiniz?
Son akşam yemeğinizde ne olurdu?

Anneniz yarın bu dünyaya uyanmayacak olsaydı
Bu gece onu uykuya ugurlarken ne fılsıldardınız kulaklarına?

Bugün sağlıklı olan bedeninizin
yarın bir yerinin kopacağını bilseydiniz
anlamı kalır mıydı gündelik dertlerin?

Peki bugün sevdiklerinizle beraber, eliniz kolunuz tam, sağlıklı,
istediğiniz şarkıları bağıra çağıra söyleyebilme şansınız varken,

Neden duruyorsunuz?

Değerlerini azaltan ne?

Sadece onlara sahip olmanız mı?

Sıradan bir sabahta öyle bir anda gözlerini açmak mucize değil midir? Peter Gabriel dinleyebilmek, mahlep şarabı, beyaz peynir simit, anne yemekleri, Sezen şarkıları, dostların şefkatli bakışları, sevgilinin kokusu da sıradan mı oldu alıştık diye?

Her hamsi tava yediğimizde bir tören düzenlesek hak etmiyor mu?

Tuhaf denge varken var işte.
üzerinde düşünmüyorsun.
Pankreas diye bir organın var, haberin bile yok içinde nerende durduğundan.
Bir sabah pankreascıgın dursun gör bak neler oluyor?

şimdi sabah sabah ofiste oturup bunu yazıyorum
ve içimden diyorum ki:
teşekkür ederim pankreascığım. böyle devam et. Şükran.

yüksek sesle de söyleyiverdim.

Hayır delirmedim!