Onun bana böyle yapmaya ne hakkı vardı? Senelerden beri boşluğuğu apaçık görsem de bunu tabiatımın acayipliğine vermiş insanlardan kaçarak sürüklenip gitmiştim. Beni gerçekte memnun edecek hayat hakkında bilgim yoktu. Yalnızlığımı hissediyor ve üzülüyordum fakat bundan kurtulmanın mümkün olabileceğini ummuyordum. Maria daha doğrusu onun tablosu karşıma çıktığında bu haldeydim. O beni birdenbire sessiz ve karanlık dünyamdan ayırmış, ışığa ve sahiden yaşamaya götürmüştü. Bir ruhum bulunduğunu ancak o zaman farketmiştim. Şimdi geldiği kadar sebebsiz ve ani çekip gidiyordu. Fakat benim için bundan sonra o eski uykuya dönme imkanı yoktu. Yaşadığım müddetçe türlü türlü yerler gezecek, insanlarla tanışacak ve her yerde , herkeste onu, Maria Puder'i, Kürk Mantolu Madonna'yı arayacaktım. Onu bulamayacağımı daha şimdiden biliyordum. Fakat aramamak elimde olmayacaktı. Beni bütün bir ömrümce bir meçhulu, mevcut olamayan bir şeyi aramaya mahkum ediyordu. Bunu yapmamalıydı.