Ahmet Altan'dan...

Olduğum her şeyi olmaktan vazgeçiyorum.

Türk değilim Müslüman değilim Sünni değilim
erkek değilim 43 yaşında değilim hiçbir meslekten değilim.

Olduğum her şeyi olmaktan vazgeçiyorum ve
onların yerine başka şey de olmuyorum.

Hepimiz bir sürüye sığınan zavallı bir kuzu
ve o sürünün verdiği cesaretle bir kurt değil miyiz?
Hepimiz kendi kendimizi yemiyor muyuz?

‘’Vulnera omnez ultima nekat.’’
Latinler eski saatlerin üzerine böyle yazarmış.
‘’Hepsi yaralar sonuncusu öldürür’’

Sonuncuya kadar yaralana yaralana gitmek istemiyorum artık. En azından sizinle ortak yaralar istemiyorum.

Bütün ortaklıklarımı yakıyorum, ortak olduğum her şey utandırıyor beni.

Turgenyev’i okumuyorsunuz, Ece Ayhan’ı, İsmet Özel’i okumuyorsunuz, Nazım’ı, Poe’yu okumuyorsunuz. Neden ortak olacağız sizinle? Dinimizden , ırkımızdan dolayı mı? Ve bu dün ve ırktan dolayı mı başka ırktan olanları öldüreceğiz?

Sizin cellatlarınıza selam durmayacağım,
sizin kahramanlarınıza tapınmayacağım,
sizin yalanlarınızı çocuklarıma doğru diye öğretmeyeceğim.

Sürünüzden ayrılıyorum.
Artık sizin kurdunuz, kuzunuz değilim.

Marşlarınızla coşmuyorum,
kahramanlarınız benim kahramanlarım değiller.

Sonsuz bir nehirde hiçliğe doğru yapayalnız akıyorum.

Çırılçıplak ve kızıl bir nilüfer gibi.

Ahmet Altan