23 Ara 2010

Yaşadığım dünya, yarı vahşi bir insanın canlı görüntülerle dolu dünyası, ilk kez çevremin yargılarından ve önyargılarından kurtulmuş olarak yaşıyorum, dünya üzerine hiçbir yargıya varmaktan yana değilim, yalnızca anlık bir yanıttan, ağlamaktan ve yakınmaktan, mutluluk ve sevinçten, açlık ve susuzluktan yanayım, çünkü ben çok uzun bir zaman yaşamadım.

1 yorum:

ofis dedi ki...

sezi hanımcım ne var biliyor musunuz?
keşke elimizde sihirli bir değneğimiz olsa da kafalarda oluşan tüm önyargıları- saçma algıları silebilsek bir seferde.
ama olmuyor ne yazık ki.
insan beyninin sınırı düşünsel anlamda - buna dikey diyelim- sınırsız belki.
ama yatay manada ne yazık ki sınırlı.
bunu öğrendiğiniz gün hayatınız daha mı kolaylaşıyor?
yatay sınırlar bizim de bir sınırımız olması gerektiğini mi hatırlatıyor?

sevgiler- öper..