22 Ara 2010

Baksana karanlığa, sana ne yazdım!
Bu şehre bu sokaklara,yırtık bıraktığın denize, sensiz kendime bile. Sığamadım!
Yapamadım. Bu yüzlerle, bu duvarlarda. Bu güneşle, bu şehirle, buralarda. Ağır aksak içim kuyu uğultu. Susamadım. Gecesine sığındım. Kendimi kendimle koca bir kavgaya tuttum tutuşturdum. Yenemedim. Seninle sevdiğim denizi. Sensiz geçemedim. Deniz dibi cinleri. Kara büyüler. Bana verdiğin çiçekler. Bir yalana bir destan yazıyorum şimdi. Gerçekler güzel değil. Sular artık güzel değil. Yıkanmadım
Başımın tacı! Çarpıp çıktığın kapı bin yerinden kilitli. Duvarlarda gölgeler. Evsizim, uyumadım
Gitmediğim yerlerde bile mutsuzum. Olmuyor olmayınca. Baksana karanlığa feryat feryat ne yazdım! Gittiğin her yerden dön. Kim tutuyorsa seni. Bıraksın

Hiç yorum yok: