18 Kas 2009

saklambaç

Henüz bu büyük acıyı yüklenmemiştim o zaman. Sadece seviyordum.
Her yerde bulunan bir şey de değildim. Bakkallarda satılmıyordum.
Ama bir daha sana benzer bir şeyin yakınından bile geçemeyeceğimin zerre farkında değildim.
Kaç kere ve nasıl sevebiliriz? Bizi kaç kişi dünyanın sonu gelmişçesine sever? Düşerken göremiyorsun kuyunun dibini. Neşe ile başlamıştık oysa saklanmalara.
Orada sonsuza kadar kalacağımız hiç aklına gelmemişti. Kendine mahkum.
Kimsenin sana ulaşamayacağı bu yere kendin geldin şimdi güle oynaya.
Bu saklambaçta böyle bir gün gelecekti elbet.
oysa binlerce kere beni bulursun diye umuyordum.
Orada kaldım. Orada kaldın.

5 yorum:

pazzoson dedi ki...

Bazan insanın çenesi beyninden hızlı çalışır.....

Sezi dedi ki...

safi çenesin kafan çalışmıyor diyorsun yani:)

pazzoson dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Sezi dedi ki...

ben de bu yorum silme meselesini zerre anlamıyorum?

pazzoson dedi ki...

Şahıs belirtmedim demiştim,vazgeçtim;=)))))