vazgeçiş...

Dünya bir boşluğa asılı duruyor.
Bense sana takılıp kaldım.

Söylediklerin, sustuklarım,
aramızda bir çığ gibi yuvarlanıp giden herşey.
Ne beklediğimi
ve sende ne bulamadığımı bilemiyorum
Adını koymak zor.
Sen bende büyük bir açlık uyandırıyorsun.
Yalnızken bile hissetmediğim kadar tek başımayım seninle.
Verdiklerinle yetinemiyorum bir türlü.
Olmuyor.
Sevgiyi gözlerinde görüyorum.
Bir an.
Pırıldayıp geçiyor.
Kendinde izin vermediğin ne?

Dünya akıp gidiyor. Bizse donakaldık.
Sana rağmen seni sevecek gücü içimde bulamıyorum.
Aşka şiddetle ihtiyacım var.
Hayır senin aşkına demeliydim.
Ama seni de kıyıdan köşeden istemiyorum
Boşa akıp gidecek içimin nehirleri.

Beni al çiçeklerini yakama takmaktan yoruldum
Sevişme sonraları bakışlarında aşkı aramayacağım artık
seni sevmek benim güçzüzlüğüm değil gücümdü.
Çocukluğun bende çünkü.
Biz birbirimizi dünyaya fazlaca değmeden tanıdık biliyorsun.
O saflığı, o güzelliği hangi yeni zaman verebilecek ki bize?
Dünyanın ve sınırsız alternatiflerinin keyfini sür istersen
Aşk geri gelmeyecek çağırınca
Aşkım geri gelmeyecek.
başka başka ve birsürü şehvetlerle oyalanacaksın.
Yazık.

Sezi