Gönlü güvercinli kadın!

önce sesin geldi
aralandı kapılarım
ardında şaşkın bulutlar çıkmazı
sonunda sen gönlü güvercinli kadın

köpüren simsiyah saçlarınla
günler boyu koşuşup durdun
içimin aykırı ırmaklarında

gamzelerinde gizlediğin o binlerce yıldızı
döküp de şimdi üstüme
söyle nereye?

artık herkes tutsun da elinden kendi şiirinin
tersinden mi girsin ölü kelebekler sokağına

sen bende daha bitmedin ki
gönlü güvercinli kadın!

Tekin Gönenç