"...-kurtar beni! kendinden de, benden de.
öyle davran ki, artık birbirimizle uğraştan vazgeçelim,
ben de sana karşı daha uysal olayım.
aşırı sarhoşluktan ve dünyayı unutmuşluktan yorgun, solgun yan yana yürüyerek geldiler ve önlerine baktılar;
oyunda, gülmekte ve uykuda olduğundan çok birbirinden uzaklaşmış olarak.
sonra yukarıda dilsiz kucaklaşmalar; ne kanuna karşı gelerek ne de ona uyarak yapılan dilsiz ödevler.
ama uzun uzadıya değil. değil artık uzun uzadıya.
-ben duygularımı soydum ve giysilere soktum.
-için mi söylüyor bunu bana?
-içim! durup dinlenmeden aradım, uzun yıllar araştırdım, ama içimde bir kimseye rastlamadım hiç bir zaman. ..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder