18 Tem 2011



1 yorum:

ofis dedi ki...

bugünlerde karakterimde yeni yeni gelişimler oluşmaya başladı.
ben galiba anlamaya başladım ki kötü- negatif- olumsuz- ümitsiz düşünce en büyük günahlardanmış.
Çünkü ümit etmemek bir nev'i Allah'tan ümidini de kesmek demekmiş.
Oysa Allah'tan ümidi kesmemek gerekmiş.
Önem atfettiğimiz o sevgiler, sevgililer bir gün nasıl da yabancı olabiliyormuş.:)
Ne acı ama ne gerçek di mi?Bir süre sonra geçtiği için mi aşka yalan diyorlar?
Bilemiyorum.:)
Bu aralar bunu düşünmek istemiyorum..