18 Mar 2011

Çanakkale şehitlerini saygıyla anıyoruz ama yetmez
içi bomboş bir başka değer daha
bu ardı arkası olmayan feveranlarla facebook coşkularıyla birşeyleri saygıyla anmalarımız,
zerre kadar hak etmediğimiz cumhuriyetimiz
ve kılımızı kıpırdatmadan ve yerli yerinde mıh gibi dururken sabit fikirlerimiz
durmadan yeniliklerden, çağdaşlıktan, kültürden söz etmemiz

Devrim için evden bakkala yürü desen kıpırdamaya üşenecek bir güruhla hayallerden konuşmak..
Bir şeye inan be canım kardeşim! Kendin dışında bir şeyler için de yanmayı bil.
istersen ''kırmızı kaplumbağaların ormanda özgürce dans edebilmesi'' için olsun kavgan.
biraz kendinle çarpış, biraz dünyayla yüzleş, didiş, uzlaş, yak, git, dön, ağla, sev seviş ama şu kahrolası kendinden biraz çık
Bunca uydun, uydurdun dünyayı da kendine iyi mi oldu, iyi mi oldun sen?

2 yorum:

Öykü dedi ki...

Merhaba, bloğunuzu zevkle takip ediyorum. Önemli ayrıntıları yakalıyorsunuz.
Yine çok doğru yazmışsınız, kendilerinin farkına varmaları için çevremde pek çok insana göndermek istedim bu yazıyı.

Sezi dedi ki...

teşekkür ederim. beni mutlu ettiniz:)