11 Ekim... Attila İlhan'ın , ölüm yıldönümü...

Ki hiç inanmam şairlerin ölümüne

Sözleri mıh gibi aklımda durur.

Cihangir'de bir masada oturmuş ,gülüşerek sohbet ediyorduk Erve'yle.

Bir anda yüzü beyazladı, telefonunda bir mesaj;

Attila İlhan ölmüş...

Kalakaldık.

Bir kırmızı söyledik hemen, bahçede bir masaya kurulduk ve ağladık.

Neden?

Çünkü bir çağın sonuydu

Çünkü şiir azalmıştı

Çünkü karanlık bastırıyordu

Bu hafta sonu Aşiyan'a inmeli

Dramaya gerek yok , sana sevgim öyle bir sevgi değildir.

'' Delikanlı! Seviyorum seni! ''

seslensem duyar mısın?