Pencereler kapalı. İçime katlanıyorum. Yazamıyorum.
Başka her şeyi yapıyorum, tuhaf.
Konuşuyorum, gülüyorum , göz kremi sürüyorum, uyanıyorum vs.
Yaptığım veya söylediğim şeylerin beni asıl benden görünmez bir duvarla ayırdığını farkettim.
Görünmez camlar!
Bütün bunları beni sabitlemesi için istemiştim.
oysa şimdi kendime katlanamıyorum, eğilip bükülüyorum
Kimsenin sanmadığı kadar korkak biriyim ben
Geçiyor bir bir hayatımın günleri
Yazamıyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder