25 Nis 2011

Arkanda bir sen belirmiştir elinde bıçak , sırtın gerçekliğinden üşüyordur. Bir şeylerin ters gittiğini, düzelmeyeceğini anladığın ve uçuruma atladığın o an. Geçmeyecek. Tüm teselliler yalan. Zaman bu cinayetleri gülüşlerine serpiştirecek. O ilk seni nerede öldüysen. Orada. Sonrası yok. Sonrası kalabalıklar ve bir sürü yıllar. Sonrası bir evin bir odasında ansızın hatırladığın bir acı söz , bir vazgeçiş.

1 yorum:

ofis dedi ki...

her aşk ya da aşk ihtimali ruhumuzun bekaretinden bir parça daha götürüyor ne yazık ki.
ben en çok da buna üzülüyorum.
saf sevememekten korkuyorum.