Terk edip giderek beni bütün kapılardan
Bütün çöllerin ortasında bıraktın
Hiçbiryerde değildin- geçtim oralardan da-
Sensiz bir oda Sahra çölüdür bana
Kimseler bilemez bunu
Kimseler bilemez
senin olmadığın bir Pazar günü kalabalığının ne olduğunu
hareketsiz durarak terkettin beni durduğun yerde
her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle
düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin
yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin
oysa bendim bir ömür en ufak jestinden dökülen
hiç acımadın mı ayaklarına takılan gölgene?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder